Vier preken uit het Evangelie van Johannes.
De Heere Jezus zegt tegen Nicodémus: 'Gijlieden moet wederom geboren worden' (Joh. 3). Deze woorden wijzen op de noodzaak van dit Godswonder en het werk van de Heilige Geest.
Uit de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw (Joh. 4) blijkt enerzijds hoe de zondaar wordt verbroken en verbrijzeld door Gods goedertierenheid en barmhartigheid. Anderzijds hoe Gods recht en heiligheid de zondaar doen beven en hem schuldig stellen. Zo ontvangt een verloren zondaar de zaligheid als de Heere persoonlijk gaat spreken, en Zich in de weg van het wonder en het recht bekendmaakt en zegt: 'Ik ben het, Die met u spreek.'
De gelijkenis van Christus als de Deur der schapen (Joh. 10) geeft onderwijs in de noodzaak van het ingaan door de Deur. Maar spreekt ook van een 'thuiskomen', van een door Christus gelegd te worden aan het kloppende liefdeshart des Vaders.
